جوز هندی (Nutmeg) درختی است دوپایه، به ارتفاع 8 تا10 متر و دارای برگ های دائمی که در جزایر ملوک به صورت وحشی می روید. شکل ظاهری آن بی شباهت به درخت نارنج نیست زیرا بر روی شاخه های متعدد آن برگ هایی متناوب، ساده، کامل، موجدار، بیضوی، نوک تیز، بدون استیبول و چرمی شبیه برگ درخت نارنج به وجود می آید. سطح فوقانی پهنک برگ به رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی آن روشن تر و به رنگ سبز مایل به سفید است.
در طول شاخه های آن گل های نر و ماده بر روی دو پایه به وجود می آید. جوز هندی تخم سخت و خوشبوی درخت جوز بویا است که آرد می کنند و مصرف آن به عنوان ادویه در مناطق گرمسیری رواج بسیاری دارد. آنچه جوز هندی را به یکی از طعم دهنده ها و ادویه های پرمصرف در غذا، به خصوص در مناطق گرمسیری، تبدیل کرده است، عطر و بوی تند و مطبوع آن است. هر دانه را از خارج، پوسته سختی به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری در بر می گیرد و شیارهای عمیقی دارد که با جدا کردن این پوسته، دانه آن ظاهر می شود. دانه، سطحی چین خورده دارد و رنگ آن متمایل به خاکستری است.
خواص جوز هندی:
برای درمان قولنج روده، این گیاه را امتحان کنید چرا که سالها برای درمان سوءهاضمه، اسهال و باد روده مصرف میشده است. جوز در ایران نیز به عنوان معطرکننده و طعم دهنده و در طب سنتی به عنوان نیرودهنده و به صورت موضعی در تسکین و درمان دردهای رماتیسمی مصرف می شود. مصرف خوراکی جوز باید در مقادیر کم و به صورت غیر پیوسته باشد زیرا مقادیر زیاد آن باعث مسمومیت و عوارض جانبی می گردد. از جوز به عنوان معطرکننده و طعم دهنده در غذاهای بیشتر نقاط دنیا به خصوص کشورهای شرقی استفاده می شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.